Anatomi #4

Saat 9.20'de kalkiyorum. Bugun ozel bir gun. Sifati var. "Derbiden onceki son okul gunu". Guzel bir duygu, guzel bir heyecan. Zaten benim hayat safak saya saya bitecek. Ya Besiktas maclari icin geri sayim, ya Turkiye tatilleri icin. Neyse. Uykusuzum her zaman oldugu gibi. Bir yandan "50 dakika, gecer biter be" diyorum, bir yandan "yemisim Stalin'i,Tarihi, pofff" diyorum. Yoklamaya puan vermeseler, gitmeyecegim ama veriyorlar namussuzlar. Neyse. Bir sayfalik hakkimi ntvspor'dan yana kullaniyorum. Bilet izdihami haberi geliyor onume. Sinirden cildiriyorum. Duygu yogunlugu feci. Bilet alamayanlara gidiyor aklim. Yazik onlara ya... Off off.

Neyse. Cikiyorum evden. Otobus zamaninda geliyor, "guzel mi gececek bugun ne" diyorum. Iki durak sonra iki kiz biniyor. Vay be, mahallede guzel kizlar da varmis diyorum. Dememe kalmiyor kizlar bir kahkaha atiyorlar, kulaklarim cinliyor. Resmen ikisinden de soguyorum o an. Olmaz olsun boyle kahkaha! Daha sonra telefon geliyor evden. ABD tunelinin girisine bak bakalim kalabalik var mi. Otobusle gecerken bakiyorum, yok diyorum bombos. O an Turkiye'de okula gitmeden her tv'yi acisimda karsima cikan eleman geliyor aklima. Her sabah bildirirdi studyoya surada trafik var burada yok diye. Hey gidi gunler hey... Okula geliyorum. Dona dona sinifa giriyorum. 50 dakikalik ilk 10 dakikasina asistan yine yok. Geliyor, sinavlari dagitiyor. Hopppaaa! Universite hayatimin en super notu geliyor. Guzel guzel. 25 dakika Stalin-Hitler diyoruz. Ders bitiyor.

Cikiyorum, eve geliyorum. Kayserispor-Trabzonspor macina goz ucuyla bakiyorum. Hakem macin icine ediyor resmen. Nette takiliyorum, hayatsensin'e yazilar yaziyorum. Tribundergi'de bir ara hareketlilik oluyor. Onu takip ediyoruz. Sonra yatiyorum, bir mesaj asagidakiler gerceklesiyor. Kalkiyorum. Nette takiliyorum, pizza aliyorum, Atlanta'yi yeniyoruz, Dallas-Lakers macinin devre arasinda bunu yaziyorum. Ve sanirim birazdan yatacagim. Evet, son kisim gayet monotonmus, simdi farkettim. Niye yazdim ben de bilmiyorum. Guzel baslayan yaziyi cok kotu bitirdik be.