30 Nisan 2009

Kıymet

Öyle insanlar düşünün ki hayatında İnönü görmemiş,
ve öyle yürekler ki ölümü bile göze alır ama bütçesi yetmemiş.
Ben uzun süre Anadolu'nun değişik yerlerinde kaldım.
Bütçem elverdiğince maçlara geldim ve sesim bitik döndüm geldiğim şehirlere.
Şu an Bursa'dayım ve hastalık illetiyle cebelleşiyorum.
Bugün imkanım olsa şu hasta halimle kapalıya gelir ve komaya girmeyi bile göze alıp haykırırım sevdamı her bestede
Genç arkadaşlar...
Kapalı'ya girme şansı olan arkadaşlar...
Bu nimeti sıradan bir olgu gibi gören, Onun için bir sempatisi ve heyacanının kalmadığını inkar etse de düşünen bünyeler
LÜTFENNNN!
Aklınızı alın başınıza!
1 yaşındaki kızım bile Beşiktaş İnönü Stadı'nı televizyondan gördüğünde
Haykırırcasına kahkalar atıp mutluluğunu gözlerinden saçıyorsa,
ve Beşiktaş futbolcusu gördüğünde GOOOOLLLL diye haykırıp seviniyorsa ,
ve bunu diğer hiçbir olguda yapmıyorsa,
ve O'nun, O'nu inönüye hiçbir zaman götüremeyecek hasta bir babası varsa,
Lütfen O'nu düşünün!
O'nun mutluluğu, Beşiktaş'ın onuru için bağırın!
Sesinizi bitirin
Elde çekirdek oturmayın....
Bakın bir daha söylüyorum
Ben 32 yaşında multiple skelerosis hastalığının pençesine düşmüş gün ve gün eriyen ve hayatının her safhasında beşiktaşa bişeylerini vermiye çalışmış bir adamım. Lütfen, bu maç sizden geçer.
Siz aldırırsınız bu maçı... Siz kapak yaparsınız her gördüğümde ataklar geçirmemi sağlayan ermana, şansala diğer kanı bozuklara... Lütfen !
Oraya gittiğinizde Anadoluda'ki Beşiktaşlıları düşünün.
Şartları, durumları olmayanları düşünün...
Siz alın bu maçı... Gerekirse sesinizi kaybedin...


Ali Tumay Turemis / Forza BEŞİKTAŞ

Hiç yorum yok: