17 Şubat 2007

Hmm

Başlık bulamadım idare edin.

misterio blogunda beni sobelemiş mi ebelemiş mi ne bişey olmuş , onun için 5 tane hayatıma ilgili çok kişinin bilmediği şeyler yazmam lazımmış. Zevkle dedik , kabul ettik. Başlayalım bakalım :

Asansör fobim vardır. Öyle ki bu fobi bir çok kez 10-12.kata bile merdivenlerden çıkıp inmemi sağlamıştır. Ancak bunun da değişik halleri var.
Mesela tek başıma asansöre binmezdim. Hala da çoğu yerde binmem. En son 2 kez yalnız asansöre Ankara Öğretmenevi'nde bindim. İkisi de acele etmem gerektiği içindi.
Ancak anlaşılacağı gibi yerden yere de değişiyor tek başıma binip binmemem. 15 Katlı apartmanlarda nedense binemiyorum yanımda başkaları olsa dahi. Ancak eğer bir hoteldeysem,büyük bir firmanın binasındaysam veya alışveriş merkezindeysem binebiliyorum.
Bir de asansörün dışarıyı görebileceğim bir camı varsa çok iyi olur. O zaman korkmadan yalnız da binebilirim , 10.kata da çıkabilirim.

Masa tenisini çok severim. Ortaokul hazırlıktaki okulum bir çok okula göre daha moderndi. Mesela okula serbest kıyafetlerle gidiyorduk. Çok özelliği vardı. Bunlardan biri de koridorlarda masa tenisi masaları olmasıydı. Ben önceleri ne bu ya,nasıl oynanır ki derken 3.ayda "anne raket alsana banaa" demeye başlamıştım. Sene bittiğinde masa tenisi hastası ve ustası olup çıkmıştım. Daha sonra 2-3 sene kırk yılda bir kere oynadım , zaten imkan yoktu. Nereden bulacaksın masa tenisi oynayacak yeri ? Buraya geldiğimde ilk gittiğim Fransız okulunda da masa tenisi masaları mevcuttu koridorlarda. Buranın ayrıca güzelliği okuldan sonra kalıp oynayabilmemizdi. Bir ara acaip sarmıştı yine beni bu oyun. Hergün okuldan sonra kalır 2 saat masa tenisi oynardım. Çok Çinli,Rus veya Polonyalı yenmişliğim vardır bu oyunda. Turnuvalar,organizasyonlar. Güzel günlerdi hakikaten. Yine uzun süredir elimi sürmedim rakete ama bir imkanım olsa da keşke oynasam diyorum hala..

Yemeğin tadına bakmadan tuz dökerim. Bunun kötü bir huy olduğunu biliyorum. Hatta bir yerde bunun şirketlerde yeni eleman alınırken denendiğini okumuştum. İş yemeğine çıkıyorsun iş görüşmesinde ve senin yemekteki tavırlarını inceliyorlar. Yemeğin tadına bakmadan tuz dökersen önyargılı! yaftasını hemen yapıştırıyorlarMIŞ.. Ben hiç görmedim böyle bişeyi. Tuzu severim,tuzsuz olması yerine yemeğimin tuzlu olmasını tercih ederim. Annemlerden bu konuda bol bol uyarı alsam da bu huyumdan da hala vazgecemedim.

Sakalımı çok severim. Onsuz yapamayacağımı düşünürüm ve sakalsızken kendimi beğenmem. Bir çok şekil denerim. Sürekli şekliyle oynarım. Son ayların modası ise kirli sakal. Mesela dün traş oldum , 3 hafta üstüne. Ancak yine de sakalsızlıktan iyidir diyorum. Ne kadar çevremdekiler "şu anki cildinin hassaslığı geri gelmeyecek ama sakal gelecekte de bırakabilirsin,şimdi bırakma bari" deseler de ı-ıh , ben sakalsız yapamam kardeşim. Sakalsız çıkmam abi! gibi bişey bu..

Aşırıyımdır. Bişeyi seviyorsam veya bişeyden nefret ediyorsam bunun normali yoktur,aşırıdır. Herşeyi uclarda yaşamayı seviyorum sanırım. Öfkem de aşırı oluyor , romantikliğim de. Sevgim de , nefretim de. Bunu bazen seviyorum , bazen hayır. Zira bazen "herşeyin aşırısı fazladır" lafı bolca beynimin içinde çınlıyor. Ama bu da benim bir yanım. Ben böyleyim.

Sonuncusu oldu mu bilmiyorum ama olsun. Aslında sonuncusu için ayrı bişey düşünmüştüm ancak konsepte uymayacağını düşündüğüm için aşırılığı koydum. Umarım şu sobelenme işini başarıyla yerine getirebilmişimdir :)

Şimdilik bu kadar..

4 yorum:

Adsız dedi ki...

Guzel sobe olmussun.. ellerine saglik gizemcim.... Omer'i koseye sIKIsmIs gormek icin cabalamak ortak nokta :))

Eeee Omer efendi bak ben sana guzel guzel yorumlar yaziyorum sende yaz yoksa bak ileri de towers tarzi bir gokdelene tasinirim.. taaaa 25. kata gorursun. sonra aksam yemegine cagiririm seni ama yemegi deli gibi tuzlu yaparim nasil olsa bakmadan sende dokeceksin :))

Hatta o gun yatiya kalirsin gece sen uyurken sakalini keserim bir guzel ve seni ASIRI sinir ederim bak ona gore...

yorummmmm diyorum yorum !

es dedi ki...

ÖmERrr süper olmuş,bende bekliyordum artık ebe yazını,missycimin blogunu da takip ediyorum..seni sobelemiş ama sen bayadır oralı olmamıştın..hoş olmuş yazı..

bak bizler senin blogunu öksüz bırakıyor muyuz :( sende bize gelsene,oya abla kadar işkence edebilirmiyim bilmem(bnm elime düşmen neredeyse imkansız) ama onun yaptıklarını tasdik ediyorum :)

bu arada masa tenisi konusunda ufak notlar düşelim hemen .evimizde eskiden 12 kişilik yemek masası vardı,raketlerle beraber fileyi de alınca
masayı masa tenisi oynamak için uygun hale getirmek pekte zor olmadı,hem rakibimde belliydi,erkek kardeşim..hatta o yıllarda squash'ıda keşfetmişliğimiz vardır :)
ne zaman ki 12 kişilik masayı kaldırdılar salondan bizde elveda dedik masamıza,sonra üniversitede kantinin arka kapısına koymuşlardı 3 tane masa ordada eğlenceli olmuştu oynamak..şimdilerde en söylemesen aklıma bile gelmezdi sanırım...

"iade-i ziyaretlerini bekliyoruzz" :)

Misterio dedi ki...

Çok baskıcı gördüm kendimi, yine de en sona kaldım gibi bişey.. anladın sen anladın...

Şu tuz olayını anlayamıyorum, tamam tuzlu seviyorsunuz da bir bakın önce, nasıl olsa ekeceğim diye zaman mı kaybetmek istemiyorsunuz anlamadımki :D

Aşırılıkların hep döndü sana bir şekilde değil mi? Farkında olduğun için tamamen bitirmesen de yontarsın kendini, ben böyleyim deyip köşene çekilme..

Ebesin işte ebeee :P

Misterio dedi ki...

kendi kendimize konuşuyoruz deli gibi.